Поезија - 3

О Ти,
О Јас

Полиња и ливади
И рамнини и ниви
како позната бајка
пред мене се нижат
и поглед волшебен
на очи насмеани
души ни опива...

Дал поглед е тоа
на градина расцветана
или синото небо
во ноќта го довикува,
о Ти,
о Јас,
песна на ангелот
во ноќта одекнува...

Би сакал да кажам
тоа што не сакам да кажам,
о Ти,
о Јас...

Верба

Би сакала
штом искрено ќе посакам
се' и да добијам,
и за себе
и за тебе
и за сите нас...
Но, ете
јас толку можам
и го добив она
што судено ни е.

Пробав се'
и можно и невозможно,
за да те имам
за себе
и за сите нас
и пробав
да те сочувам...
Но, судбина била
без тебе да бидам
и сама јас да војувам,
со лошо да се борам
и добро да донесам
и срцата со љубов
да ги исполнам,
среќа и радост
на сите да донесам.

Сепак,
јас силна верба
во тебе имам,
и повторно сакам
до тебе да допрам
за својата љубов
да ти ја дарам,
за да те стопли
и љубов искрена
во тебе да разбуди.


Те љубам,
те сакам
и силна верба
во тебе имам...

Ден убав
ден на празник светол...
Миг што треба секој
во спомен да го чува
и кога ќе ни треба
нас да не стопли
и срцава наши
во љубов да ги сплоти,
за тие пак да љубат
и тие пак да сакаат
и радост и среќа
на сите да им дарат.

И гушни ме ти сега
силно колку можеш
и овој миг јас сакам
во спомен да го имам...

И усните твои
допри ги до моите,
како нектар сладок
јас сакам да ги вкусам
и твоето тело
припиј го до моето
и уживај ти сега
во мигот овој страсен
што нам ни е даден
за вечен да ни биде...

Би сакала

Би сакала
се' да е толку едноставно...
Едноставно да се сакаме
едноставно да се љубиме
и на едноставен начин
да се разбираме...
И на сите ќе ни биде добро
и на сите ќе ни биде убаво,
а не' овака како што е сега.

Премногу зборови трошиме
и само се објаснуваме
и само се разјаснуваме
а треба сите да сме едно
и само на едно да мислиме
и само за едно да сонуваме
и само за едно да живееме
и за едно и да постоиме...
Се се' сведува на едно,
на ЉУБОВ...

И затоа би сакала
се' да е толку едноставно
и да не е комплицирано,
зошто само така е најдобро
и за нас и за сите околу нас...

Ах, ЉУБОВ!

И еве, ти повторно си овде
и јас те чувствувам,
треперам пред тебе
и ти се предавам...
А ти ме посакуваш
и ги бараш моите усни
и како црвено вино
сакаш да се напиеш од нив.

Волшебниот бран струи
и како стебленце на ветер
го бранува телото мое
во ритамот на музиката
за тебе веќе позната
но, одамна заборавена.

И еве, ти повторно си овде
ангелу мој,
рашири ги своите крила
и носи ме во облаци
да го видам небото
и да му се израдувам
и поведиме таму
каде што веќе сме
за повторно да бидеме едно.

Непристоен предлог

Прашина се крева
и погледот ми мати,
еден непристоен предлог
сонот ми го зема
и се' нешто ми вели
со намера е сето
и пак на нешто друго
тоа ќе се свети.

А јас земја своја љубам
и народ свој си сакам
и не сакам пред светот
разголени да бидат
за некој да се сити
и очи да си плакне
и на крај пак нас
во криво да не стави.

И повторно во ноќта
јас бдеам и си мислам
со намера е сето
ова што ни прават
и што и да е сепак
во криво ќе не стават.

Но, јас надеж имам
во народ свој и земја
и вербата ја имам
во тие што не љубат
и во тие што ни сакаат
добро да ни биде
и љубов сега праќам
за доброто на сите.

Гласот на Тишината

Молитва кажана на 300 начини
во мистичен дел од денот,
изгубена во просторот и времето
еротски умешно зачинета
и обоена во боите на парите
во неморалното и ненормалното
за да е подостапна
до народните маси,
Молитва опиена од наркотици
зачинета со секс и рок ен рол
изговорена со речникот на политиката
и лекувана со антибиотици
од инфицирано здравство
и се' во интерес на народните маси
е Гласот на Тишината
во денешно време
се' повеќе присутна.

И дали навистина
доброто на крај победува
и кој тоа денес би го знаел
кога тој што добрина имал
и тој што добрина давал
и не е меѓу нас!

О Тишино
крени го својот Глас
зарем уште,
зарем се' уште
ќе слугуваш на Тишината!

И за крај ќе речам
Исус се роди
навистина се роди!!!

Никогаш не вели никогаш

Јас сум среќна

Јас сум среќна
зошто за сите љубов имам
и на сите вас јас ви ја дарам
и срце големо имам
што со сите го делам
и со божја љубов
јас него го полнам,
за среќа и радост
на сите да им дава
и за животот со радост
сите да го слават...
И затоа сум среќна
зошто сите вас
јас среќна ве правам.

negde izvan planeta

сакаше сонце да бидеш
и сите да ги згрееш и разгалиш
та раскикотено да се бркаат по песокот
и да се прскаат аздисано во кротката вода
а градите да им потскокнуваат
а бедрата нивни да заслепуваат
од твојата восхитена светнатост
а ти сонце да им бидеш
на нудистичка плажа

Ми велат

Ми велат дека
сонце не ме грее
и сонцето го нема
во моиве очи ѕвезди,
тоа ми го велат,
а јас не им верувам.

И не им верувам зошто
ниту тага видоа
во душава моја,
ниту болка допреа
во срцево мое,
кога сал насмевка гледаа
на лицево мое.

И тие не знаат дека
она што го гледаат
и не е исто со она што го велат
и зато не им верувам...
А не им верувам зошто
не можат да видат
она што јас го гледам
и не можат да знаат
она што јас го знам
и не сакам да верувам
во нешто што и самите
не сакаат да веруват,
но, сепак тие сакаат така
и така ми велат...

Ама што фајде
кога јас не им верувам...

зима е
и ти си загрижен
што ме нема
замислуваш
како стутулена
сум заспала на нашата клупа
и блажено сонувам дека ме топлиш
под палтото наследено од татко ти
погодуваш дека пак
ги прескокнав лековите
повеќе не си гневен
тоа го надмина
сега само ја вршиш твојата должност
„... во добро и зло...“
а само кога би знаел
колку ми е убаво и спокојно тука
не би доаѓал

dalas2no напиша:зима е
и ти си загрижен
што ме нема
замислуваш
како стутулена
сум заспала на нашата клупа
и блажено сонувам дека ме топлиш
под палтото наследено од татко ти
погодуваш дека пак
ги прескокнав лековите
повеќе не си гневен
тоа го надмина
сега само ја вршиш твојата должност
„... во добро и зло...“
а само кога би знаел
колку ми е убаво и спокојно тука
не би доаѓал

mh.... za merak

dalas2no напиша:зима е
и ти си загрижен
што ме нема
замислуваш
како стутулена
сум заспала на нашата клупа
и блажено сонувам дека ме топлиш
под палтото наследено од татко ти
погодуваш дека пак
ги прескокнав лековите
повеќе не си гневен
тоа го надмина
сега само ја вршиш твојата должност
„... во добро и зло...“
а само кога би знаел
колку ми е убаво и спокојно тука
не би доаѓал