ЦЕЛТА ИЛИ НАЧИНОТ

Ne znam kade,ama pobrzajte!

hmmm... mislam deka sum del od globalen eksperiment.
celta mi e nepoznata, a nacinot mi e somnitelen.

dalas2no напиша:hmmm... mislam deka sum del od globalen eksperiment.
celta mi e nepoznata, a nacinot mi e somnitelen.

Имав една колешека која постојано повторуваше:„Ма што е битно, важно е да се дружиме!“

Така и јас би ти го кажал истото: Што има врска,која е целта и кој е начинот, важно е да се дружиме

- Sakas ?
- Pa ako sakas ti, nema so sila da te teram.
- Kolku si mil, aj drug pat.
" Ama sum glup "

најважно е да уживаш во патувањето

- Ќе идеш у црква ?
- Па, не знам, не ми е арно нешто.
- Па иди у католичка, најблиску ти е.
- Да бе, у католичка.
- Па шо има везе, црква си е црква.

Не е важен начинот, најважно е да ја достигнеш целта, да бидеш Суперман

Колку повисоко мислење имаме за себе толку ни’ е поважен начинот од целта.

zbunet напиша:Колку повисоко мислење имаме за себе толку ни’ е поважен начинот од целта.

што има тоа врска со мислењето за себе...

Kolku poveke postojat dokazi deka vredis, tolku poveke ke ti bide ponizuvanje nisko da se spustis i po cena da ne ja ispolnis celta.

е па нема врска тоа со високото мислење за себе, туку со развиената свест.
Целта не значи секогаш спуштање ниско.
Во секој случај, значела тоа или не, лично заради тебе е поубаво да обрнуваш повеќе внимание на начинот отколку на целта. Целта е моментална сатисфакција. Начинот подолго се доживува.

Сепак, постојат животни предизвици кои го негираат моето тврдење од погоре.
Колку ниско би можел да се спуштиш на пример ако се работи за, од кај да знам, на пример здравјето или животот на твоето дете (бррр.... морбидно) Морбидно или не, постојат ситуации кога целта ќе биде поважна од начинот. Кога едноставно немаш можност да го избереш начинот.

развиена свест значи јасност и прегледност во размислувањата, анализа и разбирање на моралната етика, духовна надградба, чиста и отворен насмевка, но и револтиран гнев заради неправда кој не се плаши да го искаже отворено пред било кого.
Неразвиена свест има патолошка нарцисоидност која ја прикрива самоомразата и како свеста не дозволува постоење на експлицитни самодеструктивни дејствија, објектот (не можам да го наречам субјект),врши проекција (си ја ушка мувата) на другите. Свеста ги толкува како закана (параноја) против кои превзема дејствија во склад на неговите можности и овластувања. Како моралните поставки се потиснати заради ирационална загрозеност, не бира, туку ги употребува сите можни начини кои му се не дофат.
Лечење ? Мозочните ќелии се формираат според размислувањата на објектот и завземаат трајна положба и физички облик. Затоа психијатријата е толку немоќна. Потребна е оперативна интервенција, а науката сеуште не го достигнала тој стадиум за да има позначајно влијание на овој тип на патологија.
Значи за такви луѓе само еутаназија или копач у глава, залуден е секој дијалог...

Да се колебаш помеѓу целта и начинот е единствен експлицитно видлив знак на човечност

Човек не треба да се плаши од растојанието помеѓу соништата и реалноста, бидејќи кога некој е способен за нешто да сонува, тогаш може и да го направи тоа.

Замислете си дека сте во пустина и во раката имате круша, а ве брка лав . Како ке стасате до Рим ?





Ке ја фрлиш крушата и пошто крушата под круша паѓа, тап ете ти дрво . Се
качуваш на дрво и пошто лавот не може да се качи ти паѓа камен од срце
и ќе го отепа лавот. Е сеа тука пошто си се спасил автоматски си на
коњ. Коњот ги знае сите патишта, а сите патишта водат до Рим. Така да,
кај и да е ќе стасаш до таму !!!

trpe напиша:Замислете си дека сте во пустина и во раката имате круша, а ве брка лав . Како ке стасате до Рим ?





Ке ја фрлиш крушата и пошто крушата под круша паѓа, тап ете ти дрво . Се
качуваш на дрво и пошто лавот не може да се качи ти паѓа камен од срце
и ќе го отепа лавот. Е сеа тука пошто си се спасил автоматски си на
коњ. Коњот ги знае сите патишта, а сите патишта водат до Рим. Така да,
кај и да е ќе стасаш до таму !!!

Баш и не е во склад со темата, ама барем има цел и начин

trpe напиша:Замислете си дека сте во пустина и во раката имате круша, а ве брка лав . Како ке стасате до Рим ?





Ке ја фрлиш крушата и пошто крушата под круша паѓа, тап ете ти дрво . Се
качуваш на дрво и пошто лавот не може да се качи ти паѓа камен од срце
и ќе го отепа лавот. Е сеа тука пошто си се спасил автоматски си на
коњ. Коњот ги знае сите патишта, а сите патишта водат до Рим. Така да,
кај и да е ќе стасаш до таму !!!

Како и да е,

Целта е само начин кон друга цел

ова ме потсетува на пчелките и цвеќињата

Многу начини ми требаат додека ја убедам да ме види цел

кога му е целта на овчарот да му бидат овците на број, секој начин му е оправдан

Кога имаш цел, а немаш начин, стани цел, а таа нека се мисли околу начинот.

Ех,фала ова е многу добар совет.Ќе го применам во женска смисла,нормално!

Цел може да ми биде само тоа што е блиско со моите начини.