Дали постои смисла на животот?

Човек – ниво кое не избледнува

Баал ХаСулам зборува дека многу се радува што е роден во поколение кога може да се објави науката кабала. Затоа што таа нè учи како да ги поврземе во едно двете сили – за давање и примање, како да ги ускладиме една со друга за нивната сума (Σ) да стане „човек". Тоа навистина е наука, мудрост. И не е едноставно, тешко е. Бидејќи сме научени да пливаме по течението и сега одеднаш се појавува уште една сила која нè влече некаде. Каде?
Соединувањето на двете сили води кон единствен резултат. Во нашиот свет, кој го гледаме и чувствуваме, живеат форми од нежива, растителна и животинска природа. Ние исто така спаѓаме во животинското ниво и сè уште немаме достигнато нешто повеќе. Човечко ниво, кое почнуваме да го откриваме во себе и духовно ниво, кои ни отвараат нов свет.
Во природата едно ниво му дава живот на друго – животните се хранат со растенија, а растенијата добиваат сила од неживата природа. Но, неживото ниво не сфаќа што значи да се расте, развива, живее, да се привлекува и одделува, да се чувствува опкружувањето. Растителното ниво пак, не разбира што значи да се биде животно, да се движи, да се раѓа потомство, да се држи во јато и уште повеќе, да се испитува тенката линија на постоењето на „развиените животни" – луѓето кои живеат многу сложен живот. Ниското ниво нема сила да го разбере високото, тоа е сосема друг свет.
Еве и ние сега, бидејќи се наоѓаме на животинско ниво и живееме само според своите желби, не разбираме какво е тоа човечко ниво. Тоа е невозможно да се прикаже, да се демонстрира, исто како што животното не може да го демонстрира својот поглед на светот на растението.
Човекот кој ги соединува двете сили – точката во срцето и срцето, желбата на наслада и желбата за давање, излегува на човечкото ниво на развој и не може да им ги прикаже своите чувства на тие кои сè уште не го достигнале тоа ниво. Може да се каже само едно: тој се чувствува себеси надвор од сите ограничувања на материјалното тело бидејќи се издигнал на друго ниво. Тој постои во врската со сите претходни нивоа, се храни од нив, но само се храни од нив, а се наоѓа на своето ниво.
Така и ние со вас, издигајќи се на човечкото ниво (да се надеваме дека тоа ќе биде побргу), ќе ја зачуваме својата врска со овој свет, со сите форми на живот во него, но ќе имаме сосема поинакви чувства и мисли. На новото ниво ќе ја почувствуваме вечноста и совршенството. Целиот наш проблем е во тоа што ние сакаме да добиеме наслада, Виша Светлина, токму тогаш кога тие не можат да опстојат во нас и истиот момент исчезнуваат заради „краткиот спој", кога плусот и минусот се поништуваат еден со друг.
Затоа меѓу тие две сили треба правилно да се работи на средната линија. Ние го создаваме нивното вистинско поврзување: на средината на својот род го ставаме „резисторот" (R), со чија помош плусот и минусот дејствуваат на потребниот начин и ни даваат резултати од својата работа, од нив добиваме сила. Отпорот меѓу точката во срцето и егоизмот на јазикот на кабалата се нарекува „екран" (масах). Всушност на тоа место ние добиваме и чувствуваме нов живот на човечкото ниво (Адам).
Тогаш се ослободуваме од смртта. Затоа што секогаш кога сакам да добијам Светлина, а немам сила да се прилагодам кон Неа, насладата од желбата исчезнува и јас полека каснувам од смртта – немам повеќе од што да се насладам, паѓам во очај, не сакам ништо и се откажувам.
Како резултат од тоа, човекот „се заситува", гледа дека ништо не добива и почнува да „вене". Животинското, растителното и неживото во него постепено еродираат додека човекот не умре.
Но, ако сфатиме како правилно во себе да ги соединиме силата на давање и силата на примање, плусот и минусот, ќе добиеме чувство за животот на човечко ниво – вечен и совршен живот.

Формула на животот

Прашање: Што е тоа давање?

Давање се нарекува состојбата кога јас ја примам твојата желба како своја и почнува да ја исполнувам. Со други зборови, мојата желба постои само за да создаде исполнување на твојата желба. Тоа значи дека во однос на тебе јас извршувам дејствие на давање и дека те сакам.
Во науката кабала изучуваме дека во целата реалност постојат два составни дела – желба и исполнување. Така е организирана неживата, растителната и животинската природа.
Нашите клетки, атоми, мисли, желби, сили дејствуваат од желбата (потребата за исполнување) – кон исполнување. Тоа се појавува на разни нивоа – биолошко, физичко, во мислите и желбите. Освен потребата и нејзиното исполнување, во природата нема ништо друго. Затоа ако јас се претворам во средство за твое исполнување, тоа значи дека јас тебе ти давам. Со самото тоа ние се соединуваме – јас се соединувам со тебе, а истото можеш да го направиш и ти во однос на мене.
На тој начин градиме место меѓу себе каде што ќе можеме да ја откриеме Вишата Светлина, Вишото исполнување – ти од мене, а јас од тебе. Тоа се нарекува чувство на духовен живот.

http://www.kabbalah.info/mk/daily-kabbalah-lesson/the-daily-page/%D0%BD%D0%B0%D0%B4%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D1%83%D0%B2%D0%B0%D1%9A%D0%B5-%D0%BD%D0%B0-%D1%81%D0%B0%D0%BC%D0%B8%D0%BE%D1%82-%D1%81%D0%B5%D0%B1%D0%B5

Zivotot e corba, da i' izbegas na Baba Meca e pravata borba

Боже, сега тебе ти се обраќам...Дали има смисла овој наш живот?...Поучи не за да знаеме како да се бориме и да го победиме злото во нас?
Те љубам Боже со цело мое срце и душа...Нека биде твојата волја...Амин

Не е лошо кога сфаќаш дека немаш многу одговори. Тогаш почнуваш да ги поставуваш вистинските прашања

dalas2no напиша:смислата е да ја убиеш здодевноста. здодевноста се убива со игра. така. игра и леб. отсекогаш тоа била смислата

хехех, апсолутно се согласувам. Една моја пријателка, посетува психотерапевт кој ја лекува од депресија, и вака ми вика, Знаеш душо, депресијата е болест на модерното време.
Маж и многу заработува, а таа нема друга обврска освен да пие кафе со пријателките и да оди на сеанси. Друго не и се игра

Svetot go vodat i zivotot ni go upravuvaat losi pa sepak si go sakame, a kakov li bi bil da go vodat dobri i sto togas bi cuvstvuvale?

Потврдено е во научни кругови дека парите се дрога, но постои и премолчан отпор кон медитацијата затоа што се смета за мрзливост

se poveke veruvam deka smislata na zivotot ja baraat onie koi nemaat nekoj pogolem problem od "nedostigot na smisla", a imaat dovolno "hrana i vino" za da bezdelnicat

п.с.
Кога животот на оние што ги сакаме е на коцка, сфаќаме дека смислата на животот е да си жив.
И се` додека си жив и здрав, не барај ја смислата - таа е во тебе

dalas2no напиша:se poveke veruvam deka smislata na zivotot ja baraat onie koi nemaat nekoj pogolem problem od "nedostigot na smisla", a imaat dovolno "hrana i vino" za da bezdelnicat

Па од пуста досада и тие мора со нешто да се занимават, а обично прво се занимаваат со „Ох, љубов“, „Мене никој не ме разбира“, „Која е смислата на животот“, дрн, дрн, дрн...

Nema nisto postrasno,od toa da nemas sto da pravis...najteskata bolest e dosadata.

Svetot nudi neograniceno ograniceni moznosti

Moznostite se kako vinozito,site gi gledaat no retko koj gi dopira...

Ако не му лежат

Zivotot nema poenta

Глуми дека уживаш, можеби некогаш и ќе поверуваш во тоа

Порано бев голем оптимист, многу им верував на луѓето и им помагав...
Сега не знам во што да верувам и дали воопшто животот има смисла... Се' изгледа безсмислено...

Гостин напиша:

Што напишал гостинот?...

Моето име значи „мачка“, но јас не ги ловам глувците...

Во животот ништо не е важно!... Зошто ако беше, секој ќе се погрижеше да го направи убав за живеење, а не' ваков каков што е'...

S.O.S