Дали постои времето?

Znaci moras na brzinski i da ne prasuvas

некој некого ќе фати, или јас него или тоа мене

Vremeto postoi,samo ne znam koga ke dojde moeto.

Времето е побрзо од мислата, оти стално се тешиме дека има време.

Кај нас сигурно постои времето и тоа е „ПЕТ ДО ДВАНАЕСЕТ“, затоа што тогаш најчесто ги завршуваме работите...

Времето наивно го поврзуваме со иднината, а иднината наивно ја поврзуваме со нашите наивни желби.

Ех,ова е многу слатко

Ако сум наспан значи само сум спиел.

Jas sum redovno nenaspana,znaci imam kosmari(porano imav i ubavi sonista,a sega samo kosmari)

Znaci imas zelba da bides nenaspana oti sonot e ispolnuvanje na zelbi

Od kaj pa ti znaes za sto sakam da sonuvam?

Cicko Frojd veli taka, deka sonovite se ispolneti so simboli i ako sonuvas kosmari u stvari se plasis od svojata zelba

Ooo,Master!

Јас на пример, воопшто не се плашам од своите желби

Да имаш време значи да знаеш да го организираш, а како ќе знаеш кога има толку многу дезорганизацијски појави по патот по кој си тргнал.

Постои,постои,но тоа нас не поседува и ни прави што сака... Сега ми дојде , во филмот,,Fallen,, тој елиенот што влегуваше од човек во човек , цело време си ја пееше,,Time is on my side,,од Стонси....Кој знае некаде некој можеби знае да го контролира времето...

Таа лекција по физика ми беше многу матна.
Ајнштајн нешто тврдел или претпоставувал, појма неам, ама од искуство знам дека помеѓу 00.00 и 3.00 времето е чисто виртуелна димензија и тоа што се случило не се случило. Барем јас ништо не се сеќавам

За црните дупки во вселената се смета дека можат да ја ушмукаат светлината и сопрат времето и материјата ја исфрлаат низ квазари во вид на енергија кои се одалечени милиони светлосни години распоредени во центарот на галаксиите





Ова некако ми звучи познато, ама ај нема везе

„Вие умеете да го сметате времето. Јас не. Во почетокот, затоа што имав чувство дека сум иста; подоцна, затоа што чувствував дека сум поинаква. Помеѓу она пред и она потоа, засекогаш го изгубив своето време. Времето го сметаат оние кои на ништо не се сеќаваат и за ништо не мечтаат“ - Карлос Фуентас

Времето ни‘ дозволува, се’ што правиме да биде само еднаш. Оттука произлегува нашата невиност.

браво

Колку помалку време ни’ преостанува мислиме дека повеќе разбираме, а така мислевме и кога помалку разбиравме и кога имавме повеќе време, а за тие кои беа како нас сметавме дека појма немаат и само безврска дрдорат.

постои, но за мене никогаш во доволни количини

Иднината постои за да станеме минато.