Поезија
+5
alisa
trpe
doc holliday
Александра
Кидман
9 posters
МЕКИЦИ :: УМЕТНОСТ :: ПОЕЗИЈА И ПРОЗА
Страна 16 of 35
Страна 16 of 35 • 1 ... 9 ... 15, 16, 17 ... 25 ... 35
Re: Поезија
моментот го губиме
додека ја планираме иднината
...
времето би требало наназад да тече
i ova da bez edinstvenite stihovi, pak kje bese dobra
gagjas, gagjas... vo centar
Vasko Eftov sto ti e?
додека ја планираме иднината
...
времето би требало наназад да тече
i ova da bez edinstvenite stihovi, pak kje bese dobra
gagjas, gagjas... vo centar
Vasko Eftov sto ti e?
Кидман
Начини за доказ
Би сакал поинаку да бидам сфатен
е тој сум јас
би сакал нежно да те подигнам кон облаците
да лебдиш со очи затворени
да дувкам како ветерче додека те усмерувам
би сакал да не е вака како е,
ништо не можам да докажам.
Би сакал да допреме до крајноста во еволуцијата
каде чувствата се најјасни и недвосмислени
преку тебе би дознал кој сум јас
само преку твоите чувства
би нашол мир со себе
како дел од тебе,
би сакал да почувстуваш колку и како те сакам,
а вака како е,
ништо не можам да докажам.
е тој сум јас
би сакал нежно да те подигнам кон облаците
да лебдиш со очи затворени
да дувкам како ветерче додека те усмерувам
би сакал да не е вака како е,
ништо не можам да докажам.
Би сакал да допреме до крајноста во еволуцијата
каде чувствата се најјасни и недвосмислени
преку тебе би дознал кој сум јас
само преку твоите чувства
би нашол мир со себе
како дел од тебе,
би сакал да почувстуваш колку и како те сакам,
а вака како е,
ништо не можам да докажам.
zbunet
Re: Поезија
zbunet напиша:Би сакал поинаку да бидам сфатен
е тој сум јас
би сакал нежно да те подигнам кон облаците
да лебдиш со очи затворени
да дувкам како ветерче додека те усмерувам
би сакал да не е вака како е,
ништо не можам да докажам.
Би сакал да допреме до крајноста во еволуцијата
каде чувствата се најјасни и недвосмислени
преку тебе би дознал кој сум јас
само преку твоите чувства
би нашол мир со себе
како дел од тебе,
би сакал да почувстуваш колку и како те сакам,
а вака како е,
ништо не можам да докажам.
Merakot e vo postojanoto dokazuvanje...
the nurse
Втор шепот
Дојди ми и не прашувај
само молчи и стуткај се до мене
ќе те прегрнам како си знам
ќе те галам
ќе си играм со твојата коса
ќе те подлажнувам дека од мене поарен нема
на секој втор шепот ќе те бакнувам.
Наоколу тишина
само нашите дишења и шушкања
додека моите раце полека шетаат низ твоето тело
повремено ќе крцне креветот
тој звук на нешто потсетува
ќе се погледнеме и затоа и ќе се насмевнеме,
ќе ми речеш дека знаеш на што мислам
дека треба срам да ми биде
повторно гласно ќе се насмеам,
ќе ти шепнам дека не сум јас таков
на вториот шепот пак ќе те бакнам.
само молчи и стуткај се до мене
ќе те прегрнам како си знам
ќе те галам
ќе си играм со твојата коса
ќе те подлажнувам дека од мене поарен нема
на секој втор шепот ќе те бакнувам.
Наоколу тишина
само нашите дишења и шушкања
додека моите раце полека шетаат низ твоето тело
повремено ќе крцне креветот
тој звук на нешто потсетува
ќе се погледнеме и затоа и ќе се насмевнеме,
ќе ми речеш дека знаеш на што мислам
дека треба срам да ми биде
повторно гласно ќе се насмеам,
ќе ти шепнам дека не сум јас таков
на вториот шепот пак ќе те бакнам.
zbunet
Средината на стравот
Ако се плашиме
се плашиме од тоа што можеме
и нема да припаѓаме на овој свет досегашен,
навиката е силна
стравот останува да ја заштити,
ние сме некаде на средина,
а ти,
си мојата средина.
Обичаите и навиките се околу нас
и ако еден во друг се претопиме
ќе испарат и во темни облаци ќе се претворат,
но од нас далеку ќе бидат
сивило на други места ќе носат
нас ќе не’ заобиколуваат.
Најверојатно дел од сонцето ќе станеме
во светлина ќе се претвориме
или виножито,
преку чии краеви ќе се поддржуваме
а на средината ќе се споиме
како бакнеж кој како гром ќе одекнува.
се плашиме од тоа што можеме
и нема да припаѓаме на овој свет досегашен,
навиката е силна
стравот останува да ја заштити,
ние сме некаде на средина,
а ти,
си мојата средина.
Обичаите и навиките се околу нас
и ако еден во друг се претопиме
ќе испарат и во темни облаци ќе се претворат,
но од нас далеку ќе бидат
сивило на други места ќе носат
нас ќе не’ заобиколуваат.
Најверојатно дел од сонцето ќе станеме
во светлина ќе се претвориме
или виножито,
преку чии краеви ќе се поддржуваме
а на средината ќе се споиме
како бакнеж кој како гром ќе одекнува.
zbunet
Re: Поезија
mislam deka, mmmm....
deka ubavo mi dojde koga ja procitav
majstor za gib.... ovaj de za poezija
deka ubavo mi dojde koga ja procitav
majstor za gib.... ovaj de za poezija
Кидман
Непризната сериозност
Немам проблеми
да те разберам и посакам во секое време,
немам проблеми
секогаш да те сакам и повеќе од тоа,
на раце да те однесам до било каде
доволно е да ме погледнеш,
лесно ми е да те разберам.
Понекогаш имаш проблем
да ми се препуштиш,
поради мојата палавост
која на несериозност ти личи,
а знаеш дека одоздола некој непризнат мудрец се крие,
ми се наметнува
ме тера да го слушам,
дека си ми најсилна светлина ми вели
поспоро сфаќам
но секогаш е така.
Не смеам да го погазам,
јас сум тој кој сум
ме тера за себе високо да мислам,
ти си највисоко
можам само да ти се поклонам и за љубов да те замолам
нема ништо трето.
да те разберам и посакам во секое време,
немам проблеми
секогаш да те сакам и повеќе од тоа,
на раце да те однесам до било каде
доволно е да ме погледнеш,
лесно ми е да те разберам.
Понекогаш имаш проблем
да ми се препуштиш,
поради мојата палавост
која на несериозност ти личи,
а знаеш дека одоздола некој непризнат мудрец се крие,
ми се наметнува
ме тера да го слушам,
дека си ми најсилна светлина ми вели
поспоро сфаќам
но секогаш е така.
Не смеам да го погазам,
јас сум тој кој сум
ме тера за себе високо да мислам,
ти си највисоко
можам само да ти се поклонам и за љубов да те замолам
нема ништо трето.
zbunet
Re: Поезија
Duboko u tebi... Možda sam ostavio trag svjetla... U noći između zidova... Ni svi dobri ljudi, ni svi oni koje znaš, ni bijeg od samoće u koju se povlačiš (kad provali očaj) jedva da su dovoljni pred surovom snagom, krajnjom i konačnom...
the nurse
Уште многу години
Те милувам
те бакнувам
нашите тела шушкаат
додека се трлаат
како да разговараат
како калапчиња си се местат
секаде си пасуваат.
Те гледам во очи
и длабоко навлегувам
твојата душа сокови лачи
од нив жедно пијам
од тебе не можам да се заситам
од тука ти не си
од небото си пратена
затоа што бели облаци само ми се гледаат
со ѕвездите се спојуваат.
Не можам повеќе обичен да бидам
светот ситен ми се гледа
одамна нема веќе што да ми пружи
останувам засекогаш во висините и во тебе,
само некогаш како комета ќе прелетам
по многу години
колку да го славам местото каде те сретнав.
те бакнувам
нашите тела шушкаат
додека се трлаат
како да разговараат
како калапчиња си се местат
секаде си пасуваат.
Те гледам во очи
и длабоко навлегувам
твојата душа сокови лачи
од нив жедно пијам
од тебе не можам да се заситам
од тука ти не си
од небото си пратена
затоа што бели облаци само ми се гледаат
со ѕвездите се спојуваат.
Не можам повеќе обичен да бидам
светот ситен ми се гледа
одамна нема веќе што да ми пружи
останувам засекогаш во висините и во тебе,
само некогаш како комета ќе прелетам
по многу години
колку да го славам местото каде те сретнав.
zbunet
Re: Поезија
само некогаш како комета ќе прелетам
по многу години
колку да го славам местото каде те сретнав.
aaaaaaaaa... so uboooooo ova go kaza
по многу години
колку да го славам местото каде те сретнав.
aaaaaaaaa... so uboooooo ova go kaza
Кидман
Страна 16 of 35 • 1 ... 9 ... 15, 16, 17 ... 25 ... 35
МЕКИЦИ :: УМЕТНОСТ :: ПОЕЗИЈА И ПРОЗА
Страна 16 of 35
Permissions in this forum:
Не можете да одговарате на темите во форумот