Дали постои смисла на животот?

Zivotot ima smisol samo koga sum navlezen dlaboko vo izvorot na inteligencijata

eden, Mmmmmmmmmmmmmmmm...

Евоциран спомен од детството :
- Е оти ?
- Така.
- Е оти така ?
- За да јадеш топла кака.

Постојано се потсетувам оти постојао заборавам
дека не е крив тој, туку јас, што за се` му верувам

Ако има реинкарнација жалосно е што стекнатото знаење се губи.

Мора да има нешто...

“Sve što dopire do naših čula je znak. Jedina stvar koja vam je potrebna je neophodna brzina da utišate svoj um i uhvatite poruku. U smislu tih nagoveštaja, duh nam govori veoma jasnim glasom.”
“Glas duha se podjednako obraća svakome, ali mi to ne shvatamo. Toliko smo zauzeti svojim razmišljanjima da umesto da ućutimo i slušamo, mi dajemo prednost svim vrstama okolišanja.

Ме убедуваат дека сум виновен за тоа што ми се случува, а заслугите случајно ми се случуваат.

До мене има гајба млади компири и нешто лукчиња и кромид оти врнеше со нешто ветер и сега ме мрзи да ги вратам на балкон

Ангелите не се ништо спектакуларно, само го завземаат обликот на тие кои највеќе ги сакаме. Луѓето не се способни да сакаат, затоа ангелите се меѓу нив да предизвикаат чувство непознато за човештвото. Обликот го завземаат според околностите и да предизвикаат љубов, нема друг смисол за нивното постоење, немаат никаква друга натчовечка моќ.

Ние сме Бикот и Шмизлата. Никој не забележува дека комуницираат, па дури ни тие самите.

барајќи ја смислата на животот пази да не го направиш бесмислен

Mi se spie, a cekam vazen meil, ama izgleda ke se iznacekam

hihihihihi.....

Otidov da legnam

Се изнаспав. Сега мислев дека е 8 на сабајле

Срам да ви е,а јас цел ден работам.

Смисолот на животот мислам дека се состои во тоа да го засакаш. Обично декларативно се изразуваме дека е така, но сепак сме незадоволни со него барајќи подлабок смисол кој конечно ќе ни ја даде наградата која сметаме дека ја заслужуваме и повратно да го засакаме затоа што повеќе не сме така ништожни.
За да стекнеме впечаток на вредност потребно ни е признание од другите луѓе кои ќе ни се восхитуваат или да стекнеме некое скриено сознание кое нема да можеме и сакаме да го споделиме со другите затоа што ни дава предимство во однос на нив и од едноставна причина што во таа ситуација ќе се сметаме за предодредени, а останатите би можеле само да ја злоупотребат таа во поднаводници моќ поради нивното незанење кое е докажано во многу случаи со досегашните познати извори на моќ.
За жал е така на пример кога му било поставувано прашање на некој со поистакната свест зошто не го злоупотреби тоа што го знае и дека тие би го направиле тоа да се на негово место. Да, можеби и тој би бил како нив да му било дадено на готово, никој од нас не го цени толку подарокот колку што го цени стекнатото и затоа е полесно да се расфрламе во тој случај. Но, кога се стекнуваат знаења од повисок стадиум кои се често резултат на макотрпно патење овенчано со колебливост се надраснуваат ниските страсти затоа што се бориш да бидеш сигурен во тоа што го знаеш, а тоа е скоро невозможно што значи се доаѓа до стадиум во кој како би рекол Сократ „ Сега знам дека ништо не знам “.
Полесно му е на тој кој мисли дека знае, а ништо не знае од тој кој е сигурен дека не знае, а изгледа како да знае. Глупавиот се труди да изгледа паметен и се убедува дека е таков додека не се убеди и станува непоколеблив без разлика колку глупости прави затоа што мисли дека тоа се паметни работи и нормално дека нема шанси да се откаже од нив кога ги смета како такви. Уште кога ќе научи наизуст академски изрази и стекне статус кој му дава одврзани раце, веќе ништо не го сопира. Додека застане од силниот залет многу ќе настрадаат, но нема да сопре затоа што сака туку ќе го кутне некој помоќен заради тоа што почнува да смета со неговата мегаломанија заканувајќи се досегашната глупост на која околината е навикната да ја замени со нова. Ни Луцифер не би дозволил уште еден пекол да му конкурира.
Глупавите стекнуваат моќ тоа е факт, но никогаш знаење. Знаење од повисок стадиум на повисока свест. Глупавиот се бори против сите, но никогаш против себе, секогаш си ишка мувата како дете кога ја тепа ногарката од столица затоа што се удрил од неа.
Од друга страна да го засакаш животот е невозможно, никој досега не го нашол светиот грал...

Nasiot guru

кажи ми да ти кажам

јас мислев ќе се израдува, ама

Denes vie ste se ,,iznarabotile,, a jas cel den na bazen.

Ima momenti koga zivotot dobiva smisla,treba samo da gi prepoznaeme i da gi zacuvame.